Η οστεοπόρωση είναι μια χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών κατά την οποία παρατηρείται σταδιακή μείωση της πυκνότητας και της ποιότητάς τους με αποτέλεσμα αυτά με τη πάροδο του χρόνου να γίνονται πιο λεπτά και πιο εύθραυστα. Έτσι καθώς μειώνεται η ανθεκτικότητα και η ελαστικότητα των οστών προκαλείται αυξανόμενος κίνδυνος κατάγματος. Φυσιολογικά, υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ της ποσότητας του νέου οστικού ιστού και αυτού που απορροφάται από το σώμα. Η οστική μάζα αυξάνει κατά την διάρκεια της παιδικής και της νεαρής ενήλικης ζωής, και φθάνει τη κορυφαία τιμή της στην ηλικία των 20-25 ετών. Καθώς μεγαλώνουμε, μετά τη μέση ηλικία, απορροφάται περισσότερο οστό από αυτό που δημιουργείται και η οστική μάζα σταδιακά μειώνεται. Οι γυναίκες βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν οστεοπόρωση μετά τη εμμηνόπαυση λόγω της μείωσης των επιπέδων των οιστρογόνων, των γυναικείων ορμονών που προστατεύουν και διατηρούν την οστική μάζα. Παρομοίως στους ηλικιωμένους άνδρες, η απώλεια της οστικής μάζας αυξάνει με την πάροδο της ηλικίας. Τα οστά του ισχίου, της σπονδυλικής στήλης και του καρπού, φαίνεται να είναι τα πιο ευαίσθητα για οστεοπορωτικά κατάγματα. Συνήθως η οστεοπόρωση δεν εμφανίζει συμπτώματα και συχνά το πρώτο σύμπτωμα είναι ένα κάταγμα.